Herzklopfen

Haartpukkern Wi danzten blods een Sömmer lang … Mit stief Kneen, van de twee Stünns sitten hier boaben up de Düünenkant, koam ikk to Been – dat word Tied, mi up d’ Padd in d’ Staddje to moaken. Mien Boantji in een groodet Hotel luurt up mi. Tweehunnerdveertich schmachtich Gasten bruken wat to futtern, dat see wäär wat up d’ Liev kriicht. Dör dat sinneeren över diese Minschen hör Lääven tüschen Krooch un Verhoalen hevv ikk doch verrafftich de verkeerde Wäch inschloan. Na, liekers – de hunnerd...