Poesie
Harvst
De Flügguptiet liggt lang torüch, dat röde Maimaandgröön is geel un slapp. Vergeten mehrst de eerste Leefde Gloot, witt Fleder, Roos un Tulipant. De Summergleen schient jüst vöörbi, de Warmte sacht verweiht. Köhl stiggt de Daak ut Beek un Stroom un krüppt up leddig Wischen breet. Woveel warrt di noch blieven? Wonehr kümmst du to Maal? Still nu, du schast ni bangen! Vun'n Heben schient een Licht, strahlt in dien Düsternis un sprikt: Wees seker, ik verlaat di nich! - Peter Perrey Herbst Die...