Poesie
Wat man(n) nich kriegen kann .
Dor kanns moal kieken … Nääääääman … wat kikkt he tomoal so blied, hevv ikk so achterkantich bi mi dorcht, as ikk güstern mien Inkoopstuur döör een, föör mien Gefööl een bietji to groot utlächten Kolonioalwoarenloaden bi us in d’ Staddje - oahn Schkoa an mien Seel to näämen, doch rein een spierke ut de Puust - ovlopen har. Vöör mi trappel een all noch wat öllered Mannsbild, as ikk dat nu joa ok all bün, aal wat up sien blankpoleerde Lakkschoo hen un her. De tiert sükk as son lütten Jung, de...