Eden meent in Platt-partu ...

http://plattpartu.de/welt/edenmeent.htm#14_12_11

Sooo … nu hevv ikk mi wäär een bietji bikräägen. Suwat as dat, wat mi vöörmörgens tomöötkoamen is, dat bün ikk joa heel gannich wennt. Dor schreev mi doch verrafftich all vöör Dach un Dau een leeved Minschke mit leeve Worden in leeve Satzen, dat dat vandoach joa woll een besünnern Dach föör mi weesen muß. Ikk hevv eersmoal stiekum üm mi toluustert, ov dor irgendwons irgendwat besünners an disse Dach hangen de, dat ikk woll schiens vergääten har. Ikk hevv näämich ok woll moal all mien eegen Geburtsdach vergääten – mi dücht suwat foaken as nich so belangriek. Ovwoll … geborn bün ikk ja woll, anners wee ikk joa nich hier, un kunn anner Lüü ov un to moal son spierke argern ov villicht ok een bääten an de Bükspiep strullern. Mien Moder de hett in leege Stünn’ns ok woll an mi sächt, du büst ni nich geborn – di hett denn Äsel in d’ Galopp verlorn. Dor hevv ikk denn liekers nich veel up gääven, denn ikk wuß joa, wu see dat meen, mien good Moderke. Dat schoot mi in de Kopp, as ikk denn furrs to weeten kreech, dat mien Kind – „mien Kind“ sää see – bi Plattpartu nu all twee Joahr old is, un föör een tweejöährigen all häntich good dör de Riegen bösseln deit.
Hööcht hett mi dat – tjawoll – un dat säch ikk nu moal heel luut – oaber eens, dat mutt ikk dor sass netso luut achteransärgen – wenn Marlou vöör twee Joahr nich so künnich de Moder Griepsch speelt har, denn wee dat Kind „Eden meent …“ gannich an d’ Lücht van de Welt koamen.
Und dorföör säch ikk nu an de Webmastersche, wees haartlich bedankt dorföör, Marie Luise Lessing
ee