Gedichte
Grönkohl
Dat is bi us as jedet Johr,
de schöne Gröönkohltiet is dor,
ik heff mi all siet Dogen freiht,
dat dat nu Gröönkohl geeven deiht.
Gröönkohl is mien Lievgericht,
wat Beters gifft dat doch wull nich!
Mien Fru, de weer all fix bie'n Koken,
un ik dach an de schönen Soken!
Swiensback, Wuss, Kantüfffeln "sööt",
so kümmst du weller op de Fööt!
Un achteran een lütten Köm,
ik meen, dat is ganz "angenöhm"!
Dokters Rat harr ik vergeeten ,
hüüt wüllt wi ölle Gröönkohl eeten,
schiet doch an de Kalorien,
wat mutt, dat mutt, hüüt mütt dat ween!
Vun Anfang an weer mi dat klor,
so is dat aver jedet Johr,
De Gröönkohl is dat Leegste nich ,
de Swiensback haut di op't Gewicht!
Un achteran lickst di üm't Muul,
liggst op'n Sofa un büst fuul,
denn dröm ik mit en slecht Geweten
vun Swiensback un vun Gröönkohleten
un denk bi mi, dat is doch klor:
"Ik frei mi all op nickstet Johr!"
Unbekannter Autor
Wat mutt, dat mutt